سیلیکون امولشن
امولسیون ها(سیلیکون امولشن) دارای انواع متعددی هستند، ولی دو نوع اصلی آن عبارتند از:
:: هنگامی که روغن در آب پراکنده شود. اینگونه امولشن ها را امولسیون های روغن در آب یا O/W ؛ (oil /water) می نامند.
:: هنگامی که آب در روغن پراکنده شود. اینگونه امولشن ها را آب در روغن یا W/O ؛ (water/oil) می نامند.
در نوع امولشن ، نسبت آب به روغن اهمیت چندانی ندارد. مهمترین فاکتور تعیین کننده نوع امولشن، نوع ماده امولشن کننده به کار رفته است. اگر ماده امولشن کننده محلول در آب باشد، فاز روغنی در فاز آب پراکنده شده و محصول به دست آمده O/W است. حال اگر ماده امولشن کننده محلول در چربی باشد، آن وقت این فاز آب است که در فاز چربی پراکنده شده و محصول به دست آمده یک امولشن W/O است.سیلیکون امولشن
بهترین مثال برای یک امولشن طبیعی O/W، شیر است که در آن ذرات چربی به طور یکنواخت در پایه آب پخش شده اند. پروتئین شیر (سدیم کازئینات) نقش امولشن کننده داشته و به علت حلالیت در آب باعث تشکیل یک امولشن O/W می شود. از سوی دیگر، به منظور ارائه یک مثال غیر آرایشی از امولشن W/O می توان به سس مایونز اشاره کرد. در سس مایونز، سرکه (یک ماده محلول در آب) بصورت قطرات ریز در پایه یک روغن گیاهی مثل روغن سویا و یا روغن زیتون پراکنده شده است. در این امولشن ، کلسترول موجود در زرده تخم مرغ نقش امولشن کننده را ایفا کرده و باعث تشکیل یک امولشن W/O می شود.
امولشن های W/O، نرم کننده تر، چرب تر و سنگین تر بوده و حالت روغنی بیشتری نسبت به انواع O/W دارند، ضمن اینکه با آب به تنهایی پاک نمی شوند. در عوض، امولشن های O/W دارای کیفیت زیر دست بهتری بوده و مصرف آنها خوشایندتر است. به همین دلیل است که اغلب کرم ها و لوسیون ها را به صورت O/W فرموله می کنند. امروزه استفاده از امولشن های W/O، به کرم های مخصوص پوست های خیلی خشک، لوسیون های شیرپاک کن، و برخی کرم ها ی محافظ، کرم های شب و کرم های دور چشم محدود شده است.
دربخش های قبلی اشاره شد که مواد سیلیکونی جایگزین پایه های چرب سنتی شده اند. از این رو، در سال های اخیر توجه ویژه ای به امولشن های آب در سیلیکون (W/Si) )شده است. این امولشن ها اثرات و کاربردهای مشابهی با امولشن های W/O دارند، ولی برخلاف آنها، سنگین و چرب نبوده و محصولاتی با بافت سبک ارائه می دهند. پخش پذیری این امولشن ها بر روی پوست بسیار عالی است و کیفیت زیردست بسیارخوبی دارند.
متداول ترین سیلیکونی که به عنوان پایه در این فرآورده ها به کار می رود، سیکلومتیکون است. نکته جالب در مورد امولشن های W/Si این است که در فرمولاسیون آنها نیاز چندانی به استفاده از امولشن کننده های متداول نیست، چرا که خود سیلیکون می تواند نقش امولشن کننده را نیز بازی کند، واگر هم نیازی به حضور یک امولشن کننده مستقل باشد، می توان از امولشن کننده های سیلیکونی استفاده نمود. این موضوع می تواند برای پوست های خیلی حساس که به مقادیر کم سورفکتاننت ها نیز واکنش نشان می دهند دارای اهمیت باشد.
در اینجا لازم است که به امولشن های Si/W هم اشاره شود. این فرآورده ها شبیه به امولشن های O/W هستند و کارکرد مشابهی دارند، با این تفاوت که پایه های آنها دارای حداقل جزء چربی بوده و از این رو، ضمن داشتن کیفیت زیردست بسیار عالی، محصولات مناسبی برای پوست های چرب و مختلط هستند.
امولشن ها به دو شکل لوسیون و کرم عرضه می شوند. هنگامی که مقدار آب زیاد بوده و محصول نهایی به شکل مایع باشد،امولشن مایع یا لوسیون نامیده می شود. اگر محصول نهایی نیمه جامد باشد، کرم نامیده می شود. مقدار آب موجود در کرم از لوسیون کمتر است. یک راه ساده جهت تشخیص لوسیون از کرم به این صورت است که درب محصول را باز کرده و ظرف را برمی گردانیم. اگر امولشن به راحتی به پایین سرازیر شد، یک لوسیون است، در غیر اینصورت کرم می باشد. در مثال های فوق، شیر یک امولشن مایع و سس مایونز یک کرم است. البته باید دقت نمود که قوام همه لوسیون ها مثل شیر نبوده و معمولا از قوام بیشتری برخوردار هستند.
یک نکته بسیار مهم این است که هر وقت سخن از امولشن می شود، ذهن افراد نباید فقط معطوف یک کرم دست و صورت، یک کرم ضدآفتاب، یک لوسیون شیرپاک کن، یک کرم دور چشم و یا مواردی از این دست باشد. امولشن ها دسته بزرگی از فرآورده های آرایشی و مراقبت از پوست را تشکیل داده و برای نمونه یک شامپو نیز ممکن است یک امولشن باشد (مثلا یک شامپوی مخصوص موهای خشک که حاوی آب، مواد محلول در آب، و مواد مرطوب کننده و حالت دهنده محلول در چربی است).
همچنین، در برخی موارد با واژه هایی از قبیل فلوید (fluid)، سرم (serum)، کنسانتره (concentrate) و… مواجه می شویم. فلوید، تقریبا همان لوسیون است، و سرم و کنسانتره می تواند یک محلول یا لوسیونی باشد که مواد موثره با غلظت بیشتری به کار رفته و اغلب جنبه درمانی دارند. نکته دیگر اینکه، اگرچه در مطالب فوق جهت آشنایی و درک بهتر به نوع امولسیون ها از قبیل W/O ,O/W و … اشاره شد، ولی باید توجه نمود که تشخیص آنها از روی مواد تشکیل دهنده یک فرآورده کار آسانی نبوده و نیاز به تخصص و تجربه دارد.
امولشن های سیلیکونی(سیلیکون امولشن) شامل روغن سیلیکون، آب و افزودنیهای دیگر است.
از خصوصیات امولشن می توان به مقاومت عالی حرارتی و سرمایی، مقاومت شیمیایی عایق الکتریسیته، خاصیت دفع آب و کشش سطحی پایین اشاره کرد.
سیلیکون امولشن با قابلیت حل شوندگی در آب و با توجه به قابلیت جداکنندگی (Release Agent) و همچنین قدرت براق نمودن، در صنایع لاستیک سازی، صنایع تایرسازی، صنایع پولیش چرم و چوب و صنایع تولید واکس و براق کننده استفاده می گردد.